Na grande oscilación
entre crer e non crer,
o corazón trastórnase
cheo de nada saber
E, alleo ao que sabía
por non saber o que é,
só un instante lle cabe
que é o coñecer a fe
Fe que os astros coñecen
porque é a araña que está
na tea que eles tecen,
e é vida que había xa
Fernando Pessoa
Versión en castelán
En la gran oscilación
Entre creer y no creer,
El corazón se trastorna
Lleno de nada saber
Y, ajeno a lo que sabía
Por no saber lo que es,
Sólo un instante le cabe
Que es el conocer la fe
Fe que los astros conocen
Porque es la araña que está
En la tela que ellos tejen,
Y es vida que había ya.
Fernando Pessoa
6 comentarios:
Grande Pessoa. ¡Vaya fotos!
Bicos
Salud y República
Certamente, a única que non ten dúbidas é a natureza. E non erra nunca.
He llegado a una conclusión definitiva en estos días: respecto a la fe (y no me refiero específicamente a la fe religiosa... me refiero a cualquier tipo de fe) quien tuvo retuvo... Un día piensas que ya no la tienees. Y al cabo de los meses, de los años, de repente ocurre algo, hay un movimiento físico bajo tus pies o bajo tus ideas y ahí, en ese instante, dices claro. Dices claro porque lo ves claro otra vez. La fe ha vuelto.
Dilaida cómo me gustan tus apuntes, lo que nos chivas, lo que nos sugieres. Lo que me gustaría sería conocerte en persona porque debes ser una tipa especial; así me lo transmite tu sensibilidad tan delicada.
Pessoa es uno de mis amores poéticos y vitales. Siempre estaré de acuerdo con él.
Un abrazo.
Que ben que nos traias o gran Pessoa!!
Apertas.
Gracias por estos bellísimos versos. Feliz verano.
pois... lin varias veces e non estou segura de collerlle o sentido.
síntome algo estúpida.
Publicar un comentario