martes, 20 de noviembre de 2012

Hoxe vai de agasallos

Esta foto é miña e tamén é para todos





Isto foi un agasallo do blogo leoeosseus. 

Creo que as normas son que eu lle tería que adicar este agasallo a cinco blogos, dos que son seguidora e que considero que son merecentes del. 

Gustaríame "por unha vez", se mo permitides, romper as normas preestablecidas e poder adicalo a cada un dos me seguen e sigo e como sodes moitos para nomear, espero que me perdoedes que non poña o enlace de todos vós.


Versión en castelán

Esto fue un regalo del blog leoeosseus.

Creo que las norma es que yo le tendría que dedicar este regalo a cinco blogs, de los que soy seguidora y que considero que son merecedores de él.

Me gustaría "por una vez", si me lo permitís, romper las normas preestablecidas y poder dedicarlo a cada uno de los me siguen y sigo y como sois muchos para nombrar, espero que me perdonéis que no ponga el enlace de todos vosotros.

17 comentarios:

Isabel Martínez Barquero dijo...

Me encanta que lo hayas hecho así, querida Dilaida. Esto de los premios es una patata caliente en caso contrario.
Biquiños, preciosa.

Paz Zeltia dijo...

pois grazas pola parte que me toca!
:-)
gústame esa foto, a folla tan representativa do outono,
flotando nesa auga límpida e cristalina, as pequenas ondas case imperceptibeis...

Eastriver dijo...

Dilaida, eres un sol.

Si me permites una anécdota, desde luego ésta no mía. Los investigadores filológicos se encontraron una vez un poema rarísimo de Federico en que se podía leer: Mi corazón es un poco de agua clara. Evidentemente, como eran tontos, pensaron que era un error, y lo corrigieron escribiendo en muchas ediciones Mi corazón es un POZO de agua clara. Hasta que se descubrió un manuscrito del propio Federico, que con una sensibilidad mayor que la de quienes le glosaron más allá del tiempo, en que se veía que lo que había escrito el poeta era, efectivamente, Mi corazón es un poco de agua clara. ¿Hay algo más poético que un poco de agua clara? Poca, clara, fresca... un corazón que sea todo eso es mucho corazón.

Gracias por tu sensibilidad.

Isabel Barceló Chico dijo...

Un regalo precioso, dialida. Tomo gustosa la parte que me corresponde y te agradezco tu generosidad. Un abrazo muy fuerte.

RGAlmazán dijo...

Un bico, querida. Yo soy de tu opinión también.

Salud y República

Enry Baskerville dijo...

Gracias por el regalo que compartes con entrega.
La foto es preciosa y ese agua cristalina que permite ver el fondo. ¡ojalá! los humanos fuéramos así de trasparentes.
Besos
Anna J R

Anusky66 dijo...

En correspondencia a tan bello regalo te envío un besazo y un abrazo cargado de cariño y buenos deseos.

MAMÉ VALDÉS dijo...

G R A C I A S ! ! ! !

matrioska_verde dijo...

un premio ben merecido... o leo sabe o que fai... noraboa.

biquiños,

no meu blog espérache un abrazo moi especial porque creo que nestes intres os abrazos enerxéticos e positivos faranche ben.

José Vte. dijo...

Muchísimas gracias por la parte que considero que me toca Dilaida. Gran gesto.

Un abrazo

paideleo dijo...

Mereces ese premio e sábelo.
Tamén nós merecemos o premio que nos dás.

paideleo dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Chousa da Alcandra dijo...

Mira que maneira máis elegante de eludir un meme jajajaja.
Encantoume e tomo nota dela.

Bicos de agasallo

Merce dijo...

Como non ía ser fermosa??? :)))

Preguntabame eu se esa folla andaría polo parque das Mercedes, cerquiña dunha fermosa frase de Jose Angel Valente. E que mira que está ben bonitiño ese sitio cando toca o outono...

Biquiños a moreas!!!

e graciñas ;)

Maripaz dijo...

Muchísimas gracias querida Dilaida.
Un beso enorme

Paz Zeltia dijo...

Grazas polos teus comentarios no meu blog,
vai poñéndonos ao día nesta loita que comenzas.
Creo que, aparte de que quero saber de ti, tamén pode ser interesante que contes a túa experiencia, que resultará enriquecedora e toda unha aprendizaxe, e mesmo consoladora porque nas experiencias difíciles é cando os seres humanos nos volvemos irmáns verdadeiramente. Así que anímote a escribir, sempre que che mova a idea facelo, claro.
apertas.

Peke dijo...

A foto é marabillosa. E ti? Que tal andas? Espero que ben. :)